Basit Detaylarda İman

Bakara suresini okurken dikkatimi çeken ve konu açısından ilişkili olduğunu düşündüğüm iki detaydan bahsetmek istiyorum bu yazımda. 

Bakara 22'de Rabbimiz gökten bir su indirerek bizlere meyveler/ürünler verdiğini söyler ve hemen ardından da "Artık gerçeği bile bile Allah'a ortaklar koşmayın!" der. 

O (Allah) ki yeri sizin için bir döşek, göğü de bir bina yapmıştır. Gökten su indirip onunla size rızık olarak meyveler çıkarmıştır. Öyleyse bile bile Allah'a ortaklar koşmayın!

Bakara Suresi 22. Ayet 

 

Her gün yiyebildiğimiz, istediğimiz an ulaşabildiğimiz herhangi bir meyve insanı şirkten kurtarabiliyor! Peki bu nasıl olabilir?

Öncelikle o meyveyi bize verenin, bizim rızkımız yapanın Allah olduğunu hatırlayarak. Hem o meyveyi yoktan var edenin hem de bizi yoktan var edenin O olduğunu hatırlayarak. O meyve ufacık bir tohumken ışığını, besinini, toprağını sağlayıp o küçük ve kuru tohumu besleyici ve doyurucu kılanın O olduğunu hatırlayarak. Meyveyi tutan el ve parmakları, yiyen ağız ve dişleri var edenin, vücuda girdikten sonra onu bir dizi işlemden geçirerek bizim için bir besin kılanın sadece O olduğunu hatırlayarak.

Bu yazdıklarım daha uzar gider. Basit bir meyvenin dahi insanı şirkten kurtarabilmesi, bir tefekkür aracına dönüşebilmesi bence gerçekten de şaşırtıcı. Bakara suresini bu zamana kadar kaç kere okumuşumdur bilmiyorum ama daha önce 22. ayetteki bu detay, meyve ve şirk arasında kurulan bu bağlantı, hiç dikkatimi çekmemişti.

-

Değinmek istediğim diğer bir şey ise yine Bakara suresinin 26. ayetinde verilen bir başka örnekle alakalı. 

Şüphesiz ki Allah sivrisinek ve onun da ötesinde herhangi bir varlığı örnek vermekten çekinmez. İman edenler bunun Rablerinden bir gerçek olduğunu bilirler. Kâfir olanlar ise "Allah böyle örnek vermekle ne kastetmiştir ki?" derler. 

Onunla birçoğunu saptırır birçoğunu da doğru yola ulaştırır. Bununla yoldan çıkmış olanlardan başkasını saptırmaz.

Bakara Suresi 26. Ayet

 

Rabbimiz bir sivrisineği misal göstererek "Allah bununla yoldan çıkmışlardan başkasını saptırmaz" diyor ayette. Sıradan bir sivrisineğin bir insanı inkara götürebileceğini görüyoruz! Rahman'ın bak dediği yerden bakabilenler için sivrisineğin yaratımı, biyolojik sistemi, doğadaki işlevi mucizevi ve iman vesilesiyken kimi insanlar için koskoca Allah'ın yolladığı iddia edilen kitapta bir sinekten bahsedilmesi saçma(!) ve inkar sebebi...

Göklerde ve yerde ne mucizeler var ki, yanından geçip giderler de onlara dönüp bakmazlar bile.

Yusuf Suresi 105. Ayet

 

Fussilet 25 üzerine

 

Biz onlara (Allah düşmanlarına) birtakım arkadaşlar sardırmıştık da onlar, önlerinde ve arkalarında ne varsa hepsini bunlara süslü göstermişlerdi. Kendilerinden önceki cin ve insanlardan oluşan ümmetler hakkındaki söz onlar için de gerçekleşmiştir. Şüphesiz ki onlar kaybedenlerdi.

Fussilet Suresi 25 

Bu ayet bana iki şey düşündürdü. İlki Allah düşmanlarının ön ve arkalarındakileri süslü görmesi, yani geçmiş hatalarına karşı kör kesilen ve gelecekleri hakkında endişe duymayan umursamaz bir topluluğa dikkat çekilmesi. Allah'a düşmanlık besleyen insanların vicdanları mühürleniyor ve görevini yerine getiremeyen taşlaşmış bir kalbe dönüşüyor. Bu kişiler körleşip sağırlaşıyorlar. Kendi eksikliklerini, hatalarını fark edemez hale geliyorlar. Doğru sandıkları yolda emin bir şekilde yürümeye devam ediyorlar. 

Hatalarının farkında olmadıkları için düzelmeye yönelik de bir girişimleri olmuyor elbette. Hem kendilerine hem de etraflarına zarar vererek yaşamlarını sürdürüyor, ve yine hem çevrelerine hem de kendi özlerine gittikçe yabancılaşıyorlar. Takvaları sönüp fücurları artıyor (Şems Suresi 8), ta ki mezarlara varıncaya dek (Tekasür Suresi 1).

Öndeki ve arkandakileri süslü görmek işte böyle tehlikeli bir şey. Evet, Rabbimiz Rahman'dır ve tevbe şansı biz var olduğumuz sürece vardır. Rabbimizin rahmetinden sadece sapkınlar ümidini keser (Hicr Suresi 56). Fakat tüm bunlar bizi atalete sürüklememeli. Şeytanın bizi Allah ile kandırmasına izin vermemeliyiz (Fatır Suresi 5). Eğer şimdi yaşarken kendi kusurlarımızın farkına varmazsak Yargı Günü farkına varacağız ve artık bir şeyleri düzeltmek için çok geç olacak.

Aynı ayetin bana düşündürttüğü ikinci bir şeyse bu ön ve arkayı süslü gösterenlerin "arkadaşlar" olması. İnanların inananlarla dost olmasının emredilmesinin (Ali İmran Suresi 28) en önemli sebeplerinden biri de hakikatı hatırlamak ve hatırlatmak olmalı. Rabbimiz hem kendimize hem de insanlara hakkı, sabrı ve merhameti tavsiye etmemizi (Asr Suresi 3, Beled Suresi 17), kendimiz aleyhine dahi olsa adaleti ayakta tutmamızı ve hak olanı yapmamızı emrederken (Nisa Suresi 135) bizleri O'na kör kesilmekten koruyor. Birileri rahatsız olsa da doğru olanı zikretmek ve yaşamak kendi kurtuluşumuzu sağlarken pasif kalan vicdanların aktifleşmesi için de bir fırsat yaratıyor.

Görebilen ve işitebilen, diğerlerinin görmesi ve işitebilmesine vesile olanlardan olabilmek duasıyla...

Ben/Biz Üzerine Bir Karalama

O ki yarattığı her şeyi güzel yapmış ve insanı yaratmaya çamurdan başlamıştır.

Sonra onun neslini dayanıksız bir suyun özünden yaratmıştır.

Sonra onu şekillendirmiş, ona rûhundan üflemiştir. Sizin için işitme duyusu, gözler ve kalpler yaratmıştır. Ne kadar da azınız şükrediyor!

"Toprağın içinde kaybolduğumuz zaman biz mi yeni bir yaratılışta olacakmışız?" derler. Doğrusu onlar Rablerine kavuşmayı inkâr edenlerdir.

De ki: "Size vekil kılınan ölüm meleği sizi vefat ettirecek, sonra Rabbinize döndürüleceksiniz."

Secde Suresi 7-11. ayetler